Kolejny poranek przywitał nas jesiennym chłodem, ale dzisiaj znów słońce ogrzeje nasz dzień!
Nawet ranna rosa otulająca październikową zieleń wydaje się miła i daje nadzieję, gdy w sercu mamy radość!
Piękne są poranki, gdy podajesz kawę ukochanej i patrzysz jak powraca z zaspanej nocy i uśmiechem dziękuje ci za to, że po prostu jesteś obok i dajesz jej pewność szczęścia.
To nic, że za chwilę w pośpiechu rozejdziecie się do swoich zajęć, że może będziecie oddaleni obowiązkami. To wszystko nic, gdy przez cały dzień karmić się będziecie wspomnieniem pięknego przebudzenia obok ukochanej osoby.
Najgorsze są poranki smutne i to nie tylko dla tych, którzy budzą się w samotności.
Mogą one być także bardzo szare dla żyjących obok siebie, gdy brakuje rannego uśmiechu i miłości, a jedyne, co wypełnia powietrze, to irytacja przyzwyczajenia i monotonia związku.
Wtedy nawet śniadanie jest mdłe, a gorąca, poranna kawa ma posmak napoju ze stacji benzynowej, który kupujemy z automatu i wypijamy nie wiedząc właściwie po co?
Życzmy sobie tylko ciepłych poranków, takich pogodnych pierwszych godzin kolejnego dnia i starajmy się przeżywać je ze świadomą miłością do[ tej, tego] człowieka, który jest obok, który jest nasz!
Po takim rannym Kocham, które wypowiadamy bez słów , cały dzień będzie w słońcu, choćby na zewnątrz była plucha i zacinający deszcz!
Kryspin
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz